Ἡ σιγή τοῦ θάμβους

                                                          Γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

Ἡ σιγή τοῦ θάμβους

 Η παραβολή της ακάρπου συκής

Τοιχογραφία στον εξωνάρθηκα του Καθολικού της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας

Έργο Ζαχαρίου Χρήστου,1852

Στήν κατανυκτική ἀλλά καί μεγαλειώδη θεία λατρεία στό Ἅγιον Ὄρος, οἱ μοναχοί ζοῦν στιγμές μοναδικές: ἡ προετοιμασία, ἡ γιορτή, ἡ ἐπικοινωνία εἶναι κοινά. Ἄνθρωποι καί ἄγγελοι συνεορτάζουν! Μέ ἀκατάληπτο τρόπο οἱ ψυχές διαβαίνουν στήν αἰωνιότητα.

Ἡ ἐκκλησιαστική τάξη, πού ἀντικατοπτρίζει τήν τάξη τοῦ οὐράνιου καί φρικτοῦ θυσιαστηρίου, στό Ἅγιον Ὄρος διαφυλάσσεται ἀπαρασάλευτη καί κατά τή διάρκεια τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας καί τοῦ Πάσχα.

Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα μᾶς προσφέρει μεγαλειώδεις στιγμές ἐπικοινωνίας μέ τόν Χριστό. Τό ἀνυπέρβλητο κάλλος τῶν ὕμνων, πού συνέθεσε ὁ θεοκίνητος νοῦς τῶν ἱερῶν ποιητῶν τῆς Ἐκκλησίας, τό θεολογικό βάθος τῶν ἱερῶν τελετῶν, δημιουργοῦν ψυχική ἀνάταση, πού φθάνει τό δέος. Ἐδῶ ἁρμόζει ἡ σιγή τοῦ θάμβους.

ΜΝΗΜΗ ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΛΑΥΡΙΩΤΟΥ

Εις μνημόσυνον αιώνιον, π. Κοσμά Αγιορείτου - Καλαβρού

 Απο την εφημερίδα: Χρονικά Δυτικής Μακεδονίας, 20 Απριλίου 2011

Απο την Εφημερίδα: Ορθόδοξη Αλήθεια

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

  Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου

Το παραπάνω κείμενο του συγγραφέα συντάχθηκε για τις ανάγκες της εφαρμογής ΛΑΥΡΙΩΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΣΤΗ ΣΙΑΤΙΣΤΑ

Οἱ παραστάσεις πόλεων καί κτηρίων κατέχουν σημαντική θέση στό εἰκονογραφικό σύστημα τῆς διακόσμησης τῶν σπιτιῶν στή Δυτική Μακεδονία. Ἡ συγκεκριμένη ἀπεικόνιση τῆς «Ἁγίας Λαύρας», ὅπως ἐπιγράφεται στήν παραπάνω τοιχογραφία ἡ πρώτη στήν τάξη ἀθωνική μονή, προέρχεται πιθανώτατα ἀπό χαλκογραφία τῆς ἐποχῆς. Ἡ παράσταση συμπληρώνεται ἀπό τήν παρουσία καί ἄλλων θεμάτων ὅπως ὁ πετεινός, ὁ πελαργός καί ἡ ἰτιά, πού μπορεῖ νά σχετίζονται μέ συμβολισμούς καί λαϊκές παραδόσεις. Ἡ ἰτιά, γιά παράδειγμα, συνδέθηκε μέ παραδόσεις γιά τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες λύγισε τά κλαδιά της γιά νά προσκυνήσει τόν Χριστό κατά τή Βάπτιση καί κατά τή Φυγή στήν Αἴγυπτο. 

Ἀπεικόνιση τῆς Μεγίστης Λαύρας, τοῦ ἔτους 1755, στήν οἰκία Νεραντζόπουλου στή Σιάτιστα.

Παρόμοια παράσταση, πού ἀπεικονίζει τή μονή Βατοπαιδίου, συναντοῦμε στήν οἰκία Μανούση, πάλι στή Σιάτιστα.

Ἀπό τή μελέτη τῆς Εὐθ. Γεωργιάδου-Κούντουρα, «Σχέσεις κοσμικῆς καί θρησκευτικῆς ζωγραφικῆς στή Δυτική Μακεδονία», Ἀπό τή Μεταβυζαντινή Τέχνη στή Σύγχρονη 18ος-20ός αἰ.. Πανελλήνιο Συνέδριο, Θεσσαλονίκη 20-21 Νοε. 1997), Θεσσαλονίκη 1998, σ. 12-13.