Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πατάπιος μοναχός Καυσοκαλυβίτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πατάπιος μοναχός Καυσοκαλυβίτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

 

 Σειρά Διαλέξεων καί Ὁμιλιῶν ἀπό τόν γέροντα Πατάπιο Καυσοκαλυβίτη πραγματοποιήθηκαν στή Ρουμανία, τήν περίοδο 10-18 Δεκεμβρίου 2023.

Ἡ βασική διάλεξη, μέ βασικό θέμα: 

«Ἀπό τόν ὅσιο Ἀκάκιο τόν Καυσοκαλυβίτη ὥς τόν ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη: Ἀνταύγειες αἰωνιότητος ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος» 

ἐκφωνήθηκε στήν ἑλληνική γλώσσα μέ ταυτόχρονη μετάφραση στή ρουμανική, ὑπό τόν τίτλο:

DE LA SFÂNTUL ACACHIE CAFSOCALIVITUL LA SFÂNTUL PORFIRIE CAFSOCALIVITUL: REPERE ALE VEȘNICIEI DE LA MUNTELE ATHOS!).

  Ἡ Διάλεξη πραγματοποιήθηκε διαδοχικά στίς πόλεις Μπρασόβ (στήν αἴθουσα τελετῶν τῆς Στρατιωτική Λέσχης Cercul Militar Brasov, μέ τή συνδιοργάνωση τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καί Ἀναλήψεως Μπρασόβ καί τῶν ἐκδόσεων Epifania), 

στήν πόλη Ταργκόβιστε (στό Τμῆμα Ὀρθόδοξης Θεολογίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βλαχίας καθώς καί στό Ἐκκλησιαστικό Θεολογικό Σεμινάριο «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος»)



 

 στήν πρωτεύουσα Βουκουρέστι (στόν ἱερό ναό Προφήτη Ἠλία λέ Γκράντ)

 καθώς καί στήν πόλη Κλούζ (στήν Ὀρθόδοξη Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Κλούζ μέ τή συνδιοργάνωση τῆς ἱερᾶς Μονῆς Φλορέστι καί τοῦ φιλανθρωπικοῦ Κέντρου «Ἅγιος Ὀνούφριος»).

 Μετά τό πέρας τῶν Ὁμιλιῶν ἀκολούθησε ἐκτενῆς διάλογος τοῦ π. Παταπίου μέ τό πολυπληθές ἀκροατήριο μέ τή βοήθεια μεταφραστή.

  Παράλληλα μέ τήν Διάλεξη πραγματοποιήθηκε ἡ Παρουσίαση τοῦ νέου βιβλίου τῶν ἐκδόσεων  τῆς Ἱ. Καλύβης Ἁγίου Ἀκακίου μέ τόν Βίο τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου (Σειρά: Sfinţii Sfântului Munte, Ἅγιον Ὄρος 2023). 

Τό βιβλίο, γραμμένο στή ρουμανική γλώσσα ὑπό τόν τίτλο:

 «SFÂNTUL ACACHIE KAVSOKALIVITUL. Pelerinaj la Sfânta sa Chilie din Muntele Athos» 

καί μέ ἐκτενῆ Εἰσαγωγή ὑπό τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, προλογίζει ὁ καθηγούμενος τῆς Μεγίστης Λαύρας ἀρχιμ. Πρόδρομος. Πρόκειται, ὅπως τόνισαν οἱ παρουσιαστές του, πανεπιστημιακοί καί λόγιοι κληρικοί, γιά μία πρώτη γνωριμία καί προβολή τῆς μεγάλης αὐτῆς ἁγιορειτικῆς μορφῆς στό φιλάγιο ρουμανικό κοινό.

 Καί στίς τέσσερεις πόλεις οἱ ἐκδηλώσεις ἦταν διανθισμένες μέ τήν προβολή δύο ντοκυμανταίρ πού ἀφοροῦσαν τήν ἁγιορειτική Σκήτη Καυσοκαλυβίων ὅσο καί τόν ὅσιο Πορφύριο ὥς Καυσοκαλυβίτη μοναχό (μέ τή χρήση ρουμανικῶν ὑπέρτιτλων) καθώς καί μέ Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα πού ἔψαλλαν νεανικές καλλίφωνες Χορωδίες μέ παραδοσιακές στολές. 

Ὁ Ἁγιορείτης ὁμιλητής μίλησε ἐπίσης σέ σύναξη μοναζουσῶν στήν ἱερά Μονή Ντεάλου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Τιργκοβιστίου, κατόπιν αἰτήματος τῆς καθηγουμένης.


 Ἐπιπροσθέτως, συνεργάστηκε μέ τόν ἑλληνομαθῆ καθηγητή τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Τιργκόβιστε Ἴον Κροϊτόρου γιά τήν διόρθωση λαθῶν (κατά τή μεταγραφή τους) ἑλληνικῶν ἐπιγραφῶν σέ κειμήλια πού ἐντόπισε ὁ π. Πατάπιος στίς ἱερές Μονές Nucet, Dealu καί Viforâta καί  στόν ἱστορικό ναό τῆς Μεταστάσεως τῆς  Θεοτόκου τοῦ ἔτους 1584 στήν Ἡγεμονική Aὐλή τῆς Târgoviște.

  Εὐχάριστη ἔκκπληξη ἀποτέλεσε γιά τόν λόγιο Ἁγιορείτη μοναχό ἡ ἀποκάλυψη πρόσφατης τοιχογραφίας τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, ὁ ὁποῖος ἀπεικονίζεται μαζί μέ τόν ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη, στόν ἱερό ναό Ἀναλήψεως καί Ἁγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, στά περίχωρα τῆς πόλης Μπρασόβ. Ἡ ἱστόρηση τοῦ ὁσίου Ἀκακίου εἶναι ἡ πρώτη σέ ναό τῆς ὀρθόδοξης αὐτῆς χώρας. Νά σημειωθεῖ ὅτι στόν ἴδιο ἱερό ναό φυλάσσεται φορητή εἰκόνα τοῦ ὁσίου Πορφυρίου, ἔργο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου.


 Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἐπιλογική ὁμιλία τοῦ π. Παταπίου (στήν πρωτότυπη ἑλληνική γλώσσα) κατά τίς ἤδη ἀναφερθεῖσες ἐκδηλώσεις στή Ρουμανία.

(…) «Ἡ ὑ­ψηλή πνευ­μα­τι­κό­τητα τοῦ βίου τῶν ἁ­γι­α­σμέ­νων Ἁγιορετικῶν μορ­φῶν, πάν­τοτε δυ­να­μο­γό­νος, ζων­τανή καί ζω­τική, διαπερνάει τά σύνορα, σπάει τό φρά­γμα τοῦ χρό­νου, προ­σπερ­νάει τίς ἀ­σί­γα­στες ἱ­στο­ρι­κές κα­ται­γί­δες καί τίς ἀν­θρώ­πι­νες πε­ρι­πέ­τειες, γιά νά κτυ­πή­σει σάν πνευ­μα­τικό ξυ­πνη­τήρι στό ἀ­νή­συχο, ὀ­μι­χλῶ­δες καί ἀν­τα­ρι­α­σμένο «σή­μερα».

    Ὁ σύγ­χρο­νος ἄν­θρω­πος τῆς προ­η­γμέ­νης ψη­φι­α­κῆς τε­χνο­λο­γίας καί τῶν κο­σμο­ϊ­στο­ρι­κῶν ἐ­πι­στη­μο­νι­κῶν ἀ­να­κα­λύ­ψεων ἔ­μαθε νά κα­τευ­θύ­νει τίς μη­χα­νές ἀλλ᾿ ὄχι καί τόν ἑ­αυτό του. Δυ­σκο­λεύ­ε­ται νά ζή­σει ἀ­νε­πη­ρέ­α­στος ἀπό τά δι­α­λυ­τικά σύν­δρομα τῆς πά­σης φύ­σεως αἰ­χμα­λω­σίας. Συν­τρί­βε­ται σέ ἰ­δε­ο­λο­γι­κούς ὀγ­κό­λι­θους.

     Ἡ ἁ­γι­α­σμένη πο­ρεία τῶν Ἁγιορει­τῶν Ἁ­γίων πρός συ­νάν­τησή τους μέ τόν Χρι­στό, ἄς ση­μα­το­δο­τή­σει τό μέλ­λον μας καί ἄς μᾶς ἐμ­πνεύ­σει νά χρω­μα­τί­σουμε τή ζωή μας ἀπό τόν «κα­λόν ἀ­γῶ­να» στά χα­ρα­κώ­ματα τῆς θείας ἀ­γά­πης, πού εἶ­ναι «ἀ­γάπη ἀ­χόρ­τα­γη», κατά τόν ἅ­γιο Σι­λου­ανό τόν Ἀ­θω­νίτη, τόν νεότερο Ἁγιορείτη Ἅγιο.

      Ὁ τρό­πος καί ὁ δρό­μος τῆς θε­ώ­σεως καί τῆς σω­τη­ρίας τοῦ ἀν­θρώ­που εἶ­ναι αἰ­ώ­νιος καί ἀ­σφα­λής. Εἶ­ναι ὁ δρό­μος τῶν Ἁ­γίων!

     Οἱ ἁ­γι­α­σμέ­νες Ἁγιορειτικές μορ­φές, τόσο τοῦ παρελθόντος ὅσο καί τῶν ἡμερῶν μας, ἀπό τόν ὅσιο Πέτρο τόν Ἀθωνίτη, τόν πρῶτο ἅγιο οἰκιστή τοῦ Ἄθωνα καί τόν ὅσιο Ἀκάκιο τόν ἱδρυτή τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων μέ­χρι καί τούς σύγ­χρονούς μας, ὁσίους Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη καί Πορ­φύ­ριο τόν Καυ­σο­κα­λυ­βίτη, ἔ­φθα­σαν στόν ἐ­ρά­σμιο τόπο, πού ὅ­λοι προ­σκλη­θή­καμε νά κα­τοι­κή­σουμε.

      Καί ἐπειδή ζοῦμε σέ δύσκολους καιρούς ὅπου ἀλλεπάλληλες κρίσεις μαστίζουν τήν κοινωνία μας, θά ἤθελα νά κλείσω μέ ἕνα -ὅπως θέλω νά πιστεύω- αἰσιόδοξο μήνυμα πρός ὅλους.

    Ὅπως ἔγραψε ὁ Ντοστογιέφσκι, «ἡ ὀμορφιά θά σώσει τόν κόσμο». Ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆς θά σώσει τόν κόσμο, ἀκόμα κι ἄν γύρω μας ὅλα μοιάζουν νά γκρεμίζονται, ὅπως φαίνεται νά συμβαίνει στήν ἐποχή μας. Γι᾿ αὐτό δέν πρέπει νά χάνουμε τό θάρρος μας. Ἄς στραφοῦμε στήν ψυχή μας, ἄς ἑνωθεῖ αὐτή μέ τόν Θεό καί μέσα ἀπ᾿ αὐτή τήν ἕνωση καί τήν ἐνατένιση, θά μπορέσουμε, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, νά διαπεράσουμε μέ ἀσφάλεια τό πέλαγος τῆς φουρτουνιασμένης ζωῆς μας».

  Οἱ φωτογραφίες τῆς παρούσας ἀνάρτησης προέρχονται ἀπό τίς παραπάνω δραστηριότητες τοῦ π. Παταπίου στή Ρουμανία.

 

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2023

ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ο ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΣ Ο ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗΣ: ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΥΜΝΑΓΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ

 

          μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης

Ὁ ὅσιος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (1905-1991)

 καί τό ὑμναγιολογικό του ἔργο.

 Οἱ νεότερες ἔρευνες


  Ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους Ἁγιορεῖτες λογίους τοῦ περασμένου αἰῶνα καί κυρίως ὁ παραγωγικότερος ὑμνογράφος τῆς μεταβυζαντινῆς ἐποχῆς, μέ διεθνῆ μάλιστα ἀναγνώριση, εἶναι, πανθομολογουμένως,  ὁ προσφάτως ἁγιοκαταταχθείς ὅσιος Γεράσιμος ὁ Ὑμνογράφος ὁ Μικραγιαννανίτης (5 Σεπτεμβρίου 1905 - 7 Δεκεμβρίου 1991).

  Ἡ ἐν ἐξελίξει ἔρευνά μας, πτυχές τῆς ὁποίας παρουσιάζονται στήν παρούσα εἰσήγηση, εὐελπιστεῖ νά συμπληρώσει ἕνα σκέλος τῆς προηγηθείσας ἐπιστημονικῆς ἔρευνας σχετικά μέ τήν ὑμναγιολογική παραγωγή τοῦ ὁσίου Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, ἀλλά καί νά ἐμπλουτίσει με νέα στοιχεῖα τήν οὔτως ἤ ἄλλως πλούσια βιογραφία του.

     Κατά τήν ἑβδομηκονταετῆ ἐνασχόλησή του μέ τήν ἐκκλησιαστική ποίηση ὁ ὅσιος Γεράσιμος παρήγαγε ἕνα ἐντυπωσιακό σέ ἔκταση καί ποιότητα μνογραφικό ἔργο, τό ὁποῖο μᾶς παραδόθηκε σέ 47 ὀγκώδεις τόμους (μέ σύνολο σελίδων 35.442) καί πολογίζεται σέ περισσότερα πό 2000 Ὑμνογραφήματα τῆς περιόδου 1931-1991. Πρόκειται γιά ἔργα πού ἀποτελοῦν ἀνεκτίμητη παρακαταθήκη καί τά ὁποῖα ἀσφαλῶς πλουτίζουν τήν Ἐκκλησιαστική Γραμματεία μας.

   Ἡ Ἐκκλησία μας ἀποδέχθηκε πολὺ νωρὶς τὸ ἔργο τοῦ νέου ὑμνογράφου της καὶ τὸ ἐνέταξε στή θεία λατρεία, παράλληλα μὲ τὰ ἔργα τῶν προγενέστερων μεγάλων ὑμνογράφων. ὁ ὅσιος Γεράσιμος καθίσταται μιὰ ἀπὸ τὶς σπάνιες περιπτώσεις ὑμνογράφων, τῶν ὁποίων τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ ἔργου ἀξιοποιήθηκε ἀμέσως στὴν λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Σημαντικό τμῆμα ἀπό τά ὑμνογραφήματά του ἔχουν ἤδη ἐνσωματωθεῖ στά ἐν χρήσει Μηναῖα (16 περίπου Ἀκολουθίες) ἤ ἔχουν τεθεῖ σέ λειτουργική χρήση ἐκδιδόμενα σέ αὐτοτελῆ τεύχη καί ψάλλονται σέ ὅλον τόν ὀρθόδοξο κόσμο, ὅπου λειτουργοῦν ὀρθόδοξοι ναοί καί μοναστήρια. Παράλληλα, πληθώρα χειρογράφων ἤ δακτυλογραφημένων κειμένων παραδίδουν Ἀκολουθίες, Παρακλητικούς Κανόνες, Χαιρετιστήριους Οἴκους, ἀναπληρώσεις Ἀκολουθιῶν, Ἱκετήριες Εὐχές καί ἄλλα ὑμνογραφήματα, ἀλλά καί περιστατικές εὐχές καί ποιητικά ἐπιγράμματα σέ ἱερές εἰκόνες, πού περιμένουν ὑπομονετικά στίς πλούσιες βιβλιοθῆκες, κυρίως τῶν ἀθωνικῶν σκηνωμάτων, τόν ἐκδότη τους.

     Ὅπως ἦταν φυσικό, ἡ καθολική ἀναγνώριση τῆς ἀξίας τοῦ ἔργου τοῦ ὁσίου Γερασίμου στάθηκε ἡ αἰτία γιά τήν ἀπονομὴ πρός τό σεβάσμιο πρόσωπό του διαφόρων διακρίσεων, τόσο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν Πολιτεία. Παρ᾿ ὅλα αὐτά ἡ γνώση τῆς ὑμνογραφικῆς παραγωγῆς τοῦ ὁσίου Γερασίμου δέν ἔχει ἀκόμη μελετηθεῖ μέ συστηματικό τρόπο παρά μόνο ἀποσπασματικά καί ἐπιφανειακά. Για παράδειγμα νά ἀναφέρουμε ὅτι δέν ἔχουν ἐρευνηθεῖ οἱ πηγές τῶν ἔργων του καθώς καί οἱ ἐπιδράσεις πού τό ἔργο αὐτό εἶχε λάβει ἀπό προγενεστέρους ἤ, πού μέ τή σειρά του, ἤσκησε στούς μεταγενεστέρους ὑμνογράφους, ἐντός καί ἐκτός Ἁγίου Ὄρους.  

  Στήν ἐν ἐξελίξει ἔρευνά μας ἀξιοποιοῦνται τά εὑρήματα ἀπό τή μέχρι σήμερα ἔρευνα περί τοῦ ὑμναγιολογικοῦ ἔργου τοῦ ὁσίου Γερασίμου, καί παρουσιάζονται καινούργια, τά ὁποῖα ἀφοροῦν σέ ἄγνωστα καί ἀδημοσίευτα ὑμνογραφήματα ἀλλά καί στόν τρόπο συγκροτήσεως ὑμνογραφικῶν συλλογῶν, ὅπως τό Ἑβδομαδάριον, τό Θεοτοκάριον καί ὁ Ἐνιαύσιος Στέφανος τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Ἰδιαίτερη ἔμφαση στην ἔρευνα δίνεται ἐπίσης στά ἁγιολογικά κείμενα τοῦ ὁσίου Γερασίμου ὅπως βιογραφίες-Συναξάρια ἁγίων ἀλλά καί Ὑπομνήματα γιά διάφορες ἑορτές καί λειτουργικές ἀνάγκες, κυρίως ἁγιορειτικῶν μοναστικῶν σκηνωμάτων. Πρόκειται γιά ἔργα τῆς ση­μαί­νου­σας αὐ­τῆς ἁ­γι­ο­ρει­τι­κῆς προ­σω­πι­κό­τη­τας, στά ὁποῖα ἡ μέχρι σήμερα ἔρευνα δέν ἔχει ἐστιάσει, καθώς οἱ περισσότερες ἀναφορές γίνονται στα ποιητικά- ὑμνογραφικά κείμενα τοῦ Ὁσίου.

  Ἡ διαχρονική ὑμνογραφική παραγωγή στό Ἅγιον Ὄρος περιβάλλεται τήν πορφύρα τῆς αἰωνιότητας. Ἐπιπροσθέτως, τό ὑμναγιολογικό ἔργο τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, μᾶς φωτίζει καί μέ τίς ἀνταύγειες τῆς ἁγιότητος. Γι᾿ αὐτό καί ἡ ἐν ἐξελίξει αὐτή ἔρευνα εὐελπιστεῖ νά ἀναδείξει τήν τεράστια συμβολή τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ ἁγιορείτη ὑμνογράφου στήν ἀνάπτυξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας Ὑμνογραφίας (ἰδιαίτερα στή νεότερη ἐποχή) καί νά ἀποτελέσει ἐλάχιστη συμβολή στήν Ἀθωνική Προσωπογραφία καί στή μελέτη τῆς πνευματικῆς κίνησης στό Ἅγιον Ὄρος στό πέρασμα τῶν αἰώνων.


 Περίληψη τῆς εἰσηγήσεως τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου κατά τό Ζ΄ Διεθνές Ἐπιστημονικό Ἐργαστήριο τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἐστίας. Θεσσαλονίκη. Μουσεῖο Βυζαντινοῦ Πολτισμοῦ. 8 Δεκεμβρίου 2023.

 







Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2023

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΣΤΟ Ζ΄ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

 

                   μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης

Ὁ ὅσιος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (1905-1991) καί τό ὑμναγιολογικό του ἔργο. Οἱ νεότερες ἔρευνες

Ζ΄ Διεθνές Ἐπιστημονικό Ἐργαστήριο τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἐστίας.

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2023  ὥρα 19.15

Θεσσαλονίκη.  Μουσεῖο Βυζαντινοῦ Πολιτισμοῦ. Αἴθουσα "Στέφανος Δραγούμης".



Ἡ εἰσήγηση τοῦ γέροντος Παταπίου καθώς καί ὅλες οἱ ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου θά μεταδίδονται ζωντανά στήν ἡλεκτρονική διεύθυνση 
  www.agioritikiestia.gr/7ergastirio


Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023

Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ

 Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023

   

Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ

Σάββατο 22 Ιουλίου 2023

ΜΝΗΜΗ ΑΡΧΙΜ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ

 

Μνήμη δικαίου μετ᾿ ἐγκωμίων: 
Τέσσερα χρόνια ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀρχιμ. Νεκταρίου Μαρμαρινοῦ 
(1921-2019).

 


Τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ πολυσέβαστου ἀρχιμανδρίτου Νεκταρίου Μαρμαρινοῦ (+ 2 Ἰουλίου 2019), κτίτορος τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Ὁσίου Παταπίου στό Λουτράκι Κορινθίας, ὁ ὁποῖος ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ σέ ἡλικία 98 ἐτῶν.

Ὁ μακαριστός π. Νεκτάριος γεννήθηκε τό 1921 στήν Αἴγινα καί μεγάλωσε μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῆς ἱερῆς μνήμης τοῦ ἁγίου Νεκταρίου.Ὑπῆρξε πνευματικό τέκνο τοῦ γέροντα π. Ἱερωνύμου Ἀποστολίδη, ἀπό τόν ὁποῖο διδάχθηκε τή δύναμη τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀγάπης. Τό 1937 πῆγε στήν Κόρινθο γιά νά φοιτήσει στήν ἐκεῖ Ἐκκλησιαστική Σχολή καί συνδέθηκε πνευματικά μέ τόν εὐλαβῆ καί ἀποστολικό μητροπολίτη Κορίνθου Μιχαήλ, τόν ὁποῖο μνημόνευε πάντοτε, μέχρι τέλους, μέ βαθύ σεβασμό καί εὐγνωμοσύνη. Ὁ ἐπίσκοπος διέκρινε τήν ἀνυπόκριτη πίστη καί εὐσέβεια τοῦ νεαροῦ σπουδαστῆ καί τόν χειροτόνησε διάκονο καί ἀργότερα πρεσβύτερο. Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή καί ἔπειτα ὁ π. Νεκτάριος, ἀρχιμανδρίτης καί πνευματικός πλέον, λησμόνησε τόν ἑαυτό του καί τόν θυσίασε ὁλοκληρωτικά στή διακονία τοῦ Κυρίου καί τοῦ λαοῦ του. Ὑπηρέτησε τήν Κορινθία ἄοκνα μέχρι τήν κοίμησή του. Συνδέθηκε ἰδίως μέ τόν Συνοικισμό τῶν μικρασιατῶν προσφύγων, ἀλλά ἡ ἀγάπη του σκόρπισε πλούσια καί σέ κάθε γωνιά τῆς κορινθιακῆς γῆς.

  Στά 1943 χειροτονήθηκε Διάκονος στόν ναό τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Συνοικισμοῦ Κορίνθου, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε ἐφημέριος ἀπό τό 1947-2002 ὁπότε καί συνταξιοδοτήθηκε. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε τό 1945 στόν καθεδρικό ναό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου Κορίνθου ἀπό τόν μητροπολίτη Κορινθίας Μιχαήλ. Ἐχρημάτισε Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεως Κορίνθου τίς περιόδους 1945-1946, 1948-1949, 1951-2018. Τό 1952 ἵδρυσε τήν Μονή τοῦ Ὁσίου Παταπίου, ἐνῶ ἀργότερα ἵδρυσε τίς ἀνδρῶες Μονές τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στήν κορυφή τῶν Γερανείων (1977), τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Νέου στό Μαλαγάρι Περαχώρας καί τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στήν Περαχώρα Κορινθίας.

  Διακρίθηκε κυρίως σέ τρεῖς τομεῖς τῆς διακονίας του: Κατ᾿ ἀρχήν στόν τομέα τῆς ἱεραποστολῆς. Ὑπῆρξε ὑπόδειγμα ἱεραποστόλου. Κήρυξε τό Εὐαγγέλιο μέ ζῆλο, μέ ἀνιδιοτέλεια, μέ κακοπάθεια. Περιόδευε ὡς ἱεροκήρυκας καί κατηχητής μέχρι σχεδόν τόν θάνατό του. Θεωροῦσε τήν ἱεραποστολή ὡς τό πρώτιστο ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί μολονότι ἱδρυτής Ἱερᾶς Μονῆς δέν παρέλειπε νά προσεύχεται καί νά ἐνισχύει μέ κάθε τρόπο τό ἔργο τῶν ἱεραποστολικῶν Ἀδελφοτήτων.

 Ὑπῆρξε ἀκόμη μέγας ἐλεήμων. Ἑκατοντάδες ἄνθρωποι μαρτυροῦν τίς εὐεργεσίες πού δέχθηκαν ἀπό τά τίμια χέρια του. Εἶναι χαρακτηριστικό μάλιστα ὅτι ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Ὁσίου Παταπίου διαθέτει καί οἶκο εὐγηρίας γιά ἄπορες ἡλικιωμένες γυναῖκες, διότι ὁ γέροντας πίστευε, ὅπως καί ὁ Μ. Βασίλειος, ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη καί ἡ διακονία τῶν δοκιμαζομένων ἀδελφῶν εἶναι ἕνα ἀπό τά βασικά χρέη τοῦ μοναχοῦ. Ὑπῆρξε, τέλος, καί διακριτικός Πνευματικός πού ἀνέπαυσε στό πετραχήλι του ἑκατοντάδες ψυχές. Πόσοι Κορίνθιοι ἀλλά καί πλῆθος ἀδελφῶν ἀπό ἄλλα μέρη ὀφείλουν τήν πνευματική τους προκοπή στήν ἀπλανῆ καθοδήγησή του! Καί πόσοι ὁμολογοῦν ὅτι στηρίχθηκαν σέ ὧρες δύσκολες ἀπό τήν παρουσία του στήν ζωή τους! Αὐτό ἄλλωστε τό ἔργο του ἦταν ἐκεῖνο πού θεμελίωσε, στερέωσε καί ἀνέδειξε τό εὐλογημένο μοναστήρι τῶν Γερανείων.

Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχασε ἕναν ἄξιο λειτουργό της, εἴμαστε ὅμως βέβαιοι ὅτι κέρδισε ταυτόχρονα ἕναν πύρινο πρεσβευτή στόν οὐρανό. Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή του!

             Μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης

Πνευματικό τέκνο τοῦ ἀειμνήστου π. Νεκταρίου Μαρμαρινοῦ

Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ

Ὁ ὅσιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης φρόντιζε ὅλους τούς μοναχούς τῆς μονῆς του καί ἰδιαιτέρως τούς ἀσθενεῖς, τούς ὁποίους ὑπηρετοῦσε προσωπικῶς. 

Στίς διδασκαλίες του ὑπενθύμιζε ὅτι στήν κοινοβιακή βιοτή, ὅπως καί τήν ἐρημητική, σκοπός τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἡ προετοιμασία γιά τόν φωτισμό ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέσῳ τῆς καθάρσεως τῆς διανοίας, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ὁ ὅσιος Ἀθανάσιος, μέ τό προσωπικό του παράδειγμα ἐμπέδωσε στούς μοναχούς του τήν ἀδιάλειπτη ἐκζήτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ζέση πρὄς τήν κατά Θεόν στενή καί τεθλιμμένη ὁδό καί τήν ἑκουσία συμμετοχή στό πάθος τοῦ Χριστοῦ.

  Μέ τό ἀέναο παράδειγμά του, ἰδιαιτέρως διά τοῦ μαρτυρικοῦ του θανάτου, ἔδειξε ὅτι Μοναχισμός σημαίνει πόθος τῆς τελειότητος.

                   

   [Ἀπόσπασμα ἀπό σχετική μελέτη τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου]


"Ο Ἅγιος θεραπεύει τοῦ μοναχοῦ τόν πόδα". Σκηνή ἀπό τόν Βίο τοῦ ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ ἐν τῶ Ἄθῳ. Τοιχογραφία τοῦ ἔτους 1820 στή Λιτή τοῦ Κυριακοῦ τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων, Καρπενησιώτες ζωγράφοι.
 

Σάββατο 17 Ιουνίου 2023

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ: ΧΩΡΟΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

                                                                                    τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

         Ἁγιορειτικά Κοιμητήρια: χῶρος ἐνδιάμεσος σέ ἀναμονή τῆς Ἀνάστασης

                                   ἀφιερωμένο στή μνήμη  τοῦ γέροντος Παύλου Καυσοκαλυβίτου (+  1/14 Ἰουνίου 2023)

Κάθε τόπος ἄσκησης στό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἕνας κόσμος ἔξω ἀπό τόν κόσμο.

Οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες ζοῦν κυρίως μέσα στό χρόνο τῆς θείας λατρείας καί τῆς ἱστορίας τοῦ μοναστικοῦ σκηνώματος στό ὁποῖο ζοῦν· ἔχουν ἰδιαίτερα ἔντονη τή συνείδηση τῆς συνέχειάς της. Οἱ νυχθήμερες ἀκολουθίες, οἱ ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες, οἱ πανηγύρεις, οἱ μέ ἰδιαίτερο τρόπο ἑορταζόμενες μεγάλες δεσποτικές καί θεομητορικές ἑορτές, μεταμορφώνουν τήν καθημερινότητα, κορυφώνουν μέ ἐντάσεις τή βίωσή της, ἀλλάζουν τήν ποιότητα τοῦ χρόνου. Ἀνατρέπεται ὁ χρόνος καί ἀντί νά μᾶς ὁδηγήσει πρός τόν θάνατο, πηγαίνει ἀντίστροφα πρός τήν ζωή, πρός Αὐτόν πού εἶναι «τό φῶς τοῦ κόσμου» καί ὁ ὁποῖος εἶπε «ὁ ἀκολουθών μοι ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς». Γι᾿ αὐτό δέν μετροῦμε πλέον τίς ἡμέρες ἀπό τό πρωΐ ὥς τό βράδυ, ἀλλά ἀρχίζει ἡ λειτουργική ἡμέρα ἀπό τόν ἑσπερινό, ἀπό τό σκότος μᾶς ὁδηγεῖ πρός τό φῶς, μέσα στό Φῶς τοῦ Χριστοῦ.


  Ἔξω ἀπό τόν περίβολο μιᾶς ἁγιορείτικης μονῆς, ἀλλά κοντά σ᾿ αὐτήν ἤ, ἀναφερόμενοι σέ σκῆτες, κοντά στό Κυριακό, βρίσκεται τό Κοιμητήριο, χῶρος καί χρόνος ἐνδιάμεσος, σέ ἀναμονή τῆς Δευτέρας Παρουσίας. Τήν ἱερότητά του καθιερώνει ναός καί ὁριοθετεῖ περίβολος καί σταυροί. Εἶναι ὁ χῶρος τῶν «πλειόνων», τῆς ἀόρατης, τῆς θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας. Ἐξόδιος ἀκολουθία, μνημόσυνα, σαρανταλείτουργα, ἐλεημοσύνες, ἀφιερώματα, ὅλ᾿ αὐτά ὑπηρετοῦν τή συλλογική μνήμη τῶν πατέρων, τήν ὑπέρβαση τοῦ φόβου τοῦ θανάτου, πού εἶναι ὅριο τοῦ προσωπικοῦ χώρου καί χρόνου. Σέ ἀναμονή τῆς Ἀνάστασης...

Κατά τήν ἐκδημία πρός Κύριον ἑνός ἀπό τούς ἀδελφούς, κατά τήν ὁποία ὅλοι οἱ πατέρες, ἐν πομπῇ, τόν συνοδεύουν στήν τελευταία του ἐπίγεια κατοικία, προσφέροντάς του τόν τελευταῖο ἀσπασμό. Λίγο πρίν τήν ταφή του, ὁ τυπικάρης διαβάζει, ἐν ὀνόματι τοῦ ἀποθανόντος μοναχοῦ, τόν παρακάτω κατανυκτικό καί συγκλονιστικό λόγο:

  «Ἐπάνω εἰς ὅλα τά καλά ἔργα ὅπου κάνωμεν εἰς τήν ζωήν ταύτην, τό κυριώτερον εἶναι τοῦτο, καθώς μᾶς λέγει ὁ Κύριος, τό νά συγχωρῶμεν πάντοτε τά σφάλματα τῶν ἀδελφῶν μας, εἴ τι ὡς ἄνθρωποι καί αὐτοί πρός ἡμᾶς πταίουσιν... Διά τοῦτο καί ὁ σήμερον χωρισθείς ἀφ᾿ ἡμῶν καί πρό ὀφθαλμῶν ἡμῶν κείμενος νεκρός συνάδελφος ἡμῶν, ὅστις συνέζησε καί συνανεστράφη μεθ᾿ ἡμῶν πολλούς χρόνους, προσπίπτει νῦν τῷ πνεύματι ἀοράτως καί παρακαλεῖ πάντας ἡμᾶς δεόμενος μετά δακρύων, ζητῶν τήν τελευταίαν ἀδελφικήν καί ἐγκάρδιον συγχώρησιν, εἰς ὅσα καί αὐτός ὡς ἄνθρωπος ὁμοιοπαθής ἔσφαλε, εἰς τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως καί καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον, εἴτε μέ λόγον ἐλύπησε καί παρεπίκρανέν τινα, ἤ μέ ἔργον ἔβλαψε, ἤ ἀδίκησε, ἤ ἐζημίωσε εἰς ὅλον τό διάστημα τῆς ζωῆς του˙ ὅλοι ὁμοῦ κοινῶς καί κατ᾿ ἰδίαν εὐχόμενοι πρός Κύριον νά τόν συγχωρήσωμεν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας μας, λέγοντες τό, ‘’Ὁ Θεός συγχωρήσοι καί ἐλεήσοι αὐτόν’’ (γ΄) καί ΄΄μετά τῶν ἁγίων ἀναπαύσοι τήν  ψυχήν αὐτοῦ΄΄. Ἀμήν». 

 Ἀπόσπασμα Ὁμιλίας σέ κοιμηθέντα ἀδελφό, πού ἐκφωνεῖται πάνω ἀπό τόν τάφο του στό Κοιμητήριο, «εἰς ἐπήκοον» ὅλων τῶν πατέρων  (ἀπό χειρόγραφο τῆς Βιβλιοθήκης τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων)  

Τό παρόν κείμενο ἀφιερώνεται εὐλαβικά στή μνήμη τοῦ προσφάτως ἀγαθῇ τῇ μνήμῃ κοιμηθέντος μοναχοῦ Παύλου Καυσοκαλυβίτου (1936-2023). Ἀσκήθηκε ἐπί 73 χρόνια στήν Καλύβη τῆς Ἁγίας Ἄννης τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων, τά περισσότερα ὡς ὑποτακτικός τοῦ ἀειμνήστου ἱερομονάχου Νικάνορος Καυσοκαλυβίτου. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!

 Οἱ φωτογραφίες εἶναι ἀπό τήν ἐξόδιο Ἀκολουθία καί τήν ταφή του (Πέμπτη 2/15 Ἰουνίου 2023).



Παρασκευή 7 Απριλίου 2023


 

Γέροντας Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης:

Ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου στό Προκόπι τῆς Καππαδοκίας.

 Ἄγνωστα στοιχεῖα γιά τήν ἀνοικοδόμηση καί τή διακόσμησή του μέσα ἀπό ἀρχειακές πηγές.

 

 

Ὁ ἱερός ναός τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου στό Προκόπι τῆς Καππαδοκίας θεμελιώθηκε τό 1886 καί ἐγκαινιάστηκε τό 1898. Κτίστηκε μέ μέριμνα τοῦ δραστήριου ἱερομονάχου Διονυσίου Χαραλαμπίδη, κατόπιν αἰτήσεως τῶν κατοίκων τοῦ Προκοπίου. Στήν εἰσήγηση αὐτή, μέσα ἀπό ἀδημοσίευτες ἀρχειακές πηγές, παρουσιάζεται ἡ πορεία ἀνεγέρσεως τοῦ ναοῦ, ἀπό τήν θεμελίωση καί τήν οἰκοδόμησή του μέχρι καί τά δεύτερα ἐγκαίνια, πού ἔγιναν τό 1902, μετά τήν τελική ὁλοκλήρωση τοῦ ἔργου.'

 Παρουσιάζονται ἄγνωστες πτυχές τῆς ἱστορίας τοῦ ναοῦ καί σημαντικές πληροφορίες γιά τούς εὐεργέτες καί τούς κτήτορες τοῦ ναοῦ, γιά τήν λιθόστρωση, γιά τήν κατασκευή τοῦ νέου κωδωνοστασίου καί τήν παραλαβή κωδώνων, γιά τήν κατασκευή τοῦ μαρμάρινου εἰκονοστασίου, γιά τόν τρόπο ἱστορήσεως τῆς μορφῆς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου καί τίς ἐπιφυλάξεις διαφόρων παραγόντων περί αὐτοῦ, γιά τήν σύνταξη ἱεράς ἀσματικῆς Ἀκολουθίας και Παρακλητικοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, γιά τήν ἀποστολή πάμπολλων ἐκκλησιαστικῶν εἰδῶν ἀπό τή Ρωσία γιά τή διακόσμηση τοῦ ναοῦ, γιά τίς ἱερές εἰκόνες πού κοσμοῦσαν τόν ναό (οἱ περισσότερες, ἔργα τοῦ ὁσίου Δανιήλ Κατουνακιώτου τοῦ Σμυρναίου) καθώς καί γιά τήν οἰκονομική συνδρομή τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καί τῆς ἁγιορειτικῆς μονῆς Ἁγίου Παντελεήμονος γιά τήν ἀποπεράτωση τοῦ ἔργου.  

Περίληψη εἰσηγήσεως τοῦ γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, στό Ζ΄ Ἐπιστημονικό Συμπόσιο Νεοελληνικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τέχνης, Θεολογική Σχολή Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Ἀθήνα 2 Ἀπριλίου 2023.

ΠΗΓΗ:  ΡΟΜΦΑΙΑ, ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Σάββατο 1 Απριλίου 2023

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ π. ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΣΤΟ Ζ΄ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΗΜΠΟΣΙΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.

Ὁ ναός τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου στό Προκόπι τῆς Καππαδοκίας.

 Ἄγνωστα στοιχεῖα γιά τήν ἀνοικοδόμηση καί τήν διακόσμησή του μέσα ἀπό ἀρχειακές πηγές

Συμμετοχή τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

 στό Ζ΄ Ἐπιστημονικό Συμπόσιο Νεοελληνικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τέχνης.

Κυριακή, 2 Ἀπριλίου 2023, μεσημέρι 13.10 -13. 25


            Παρακολούθηση διαδικτυακά στήν ἡλεκτρονική διεύθυνση τοῦ καναλιοῦ YOU TUBE: